Shab-e-Mairaj

شبِ معراج رسول نوں پروردگار پکاریا
عرشِ بریں اُتّے آ ذرا، میرے محمد پیاریا!
لگڑا درد پیار دا! عشق اے تیرے دیدار دا
درس دکھا ہُن آن کے‘ عرشِ بیرں دیا تاریا!
اَج معراج دی رات ہے‘ تیری میری اِک بات ہے
منگ لے جو اَج منگنا ایں‘ ماہِ جبیں ستاریا
آکھیا رب جلیل نے‘ منیاں جبرائیل نے
پاک نبی دے در اُتے‘ آن برّاق کھلہاریا
ستیاں سیکھ رسول نوں‘ اللہ دے مقبول نوں
جھل پراں نال مار کے‘ سرور نوں پیا جگا رہیا
پیراں نوں مل مل کےاپنے پر‘ خوابوں جگا لے نبی سرورؐ
ہون سوار برّاق تے‘ خالق اے اَج بلا رہیا
پہن پوشاک تیار ہوئے‘ پڑھ بسم اللہ سوار ہوئے
رب دا شکر گزار ہوئے‘ خودی دا دم نہ ماریا
پہنچے چوتھے آسمان جا‘ بولے پیمبر صلےٰ علیٰ
ہون مبارکاں یا نبیؐ! رب نے کاج سنواریا
صدقے نبیؐ تیری شان دے‘ صفت لکھی وچہ قرآن دے
تیں لئی وچہ جہان دے‘ رب قرآن اتاریا
جدوں گئے چھیویں فلک‘ جبرائیل بولے اَج تلک
ایدوں اگے ہُن یا نبیؐ! میں کدے دم نہ ماریا
جبرائیل نوں چھوڑ کر‘ واگ براق کی موڑ کر
شعلہ ڈٹھا اِک نور دا، اَگے نوں قدم الاریا
رحمتوں ربِ غفور دے پردے گئے لنگھ دور دے
آون آوازاں غیب تھیں‘ جھبدے آ مل پیاریا
پردہ ہے اِک میم دا، مالک ہے عرشِ عظیم دا
تیرا میرا اِک بھید ہے‘ کمبل پوش اُتاریا
جدوں ہوئی ملاقات سی‘ مل گئی ذات صفات سی
مخفی جیہڑی گل بات سی‘ ظاہر سی نظریں آ رہیا
ہو گیا وصل وصال جے‘ پایا نبیؐ نے جمال جے
اُمت دا کیتا سوال جے‘ بخش دے بخشنہاریا
نہ کرو امت دا غم ذرا، تاج شفاعت دا دتا پہنا
بخش دی سب امت تیری‘ میرے محبوب پیاریا
آئے عرش اُتے سیر کر‘ پاک نبیؐ خیر البشر
روشن ہویا اسلام سب‘ نعرہ توحید دا ماریا
بت خانے بت سجدہ کرن‘ کلمہ نبی دا پئے پڑھن
ملیا جو رب تھیں رحمتاں‘ پاک نبیؐ در تارہیا
بت خانے سب توڑ کے‘ کفر شرک چھوڑ کے
ہر ہر طرف رسول دا، مومن اے نام تہارہیا
جیہڑے پیتاں نبی سنگ لا لین گے‘ ولی اوہ مراداں پا لین گے
پیارا نبی خدا دی رحمتوں‘ اُمت دے بیرے ترا رہیا
حکم ہو رب غفور کیتا، پاک نبی منظور کیتا
کفر شرک سب دور کیتا، صاف قرآن دکھا رہیا
فرشیؔ عاجز گنہگار نوں‘ درس دیہو بھکھیار نوں
عشق تساڈڑا یا نبیؐ! لوں لوں دے وچہ سما رہیا